Monday, August 06, 2007

شاعیری بێ دیوان



باش بوو باوه‌ڕیان پێکردین ئه‌گینا له‌وه‌ شێت تر ده‌بووم


باوه‌ڕم پێ ناکه‌ن؟


فه‌رموون ئه‌مه‌ش به‌ڵگه‌؛



شێت ..... ده‌روێش فه‌هیمی



له‌ نووسینه‌کانیشیدا هه‌ر قاقا ده‌کێشێ. خه‌ڵک وه‌ده‌زانن شێت بووه‌ به‌ڵام من جوانی ده‌ناسم له‌ منداڵییه‌وه‌ ده‌یناسم هاوقوتابی بووین. ئه‌و شێت نیه‌. له‌ قوتابخانه‌ش له‌گه‌ڵ منداڵه‌کانی دیکه‌ جیاوازییه‌کی تایبه‌تی هه‌بوو. له‌ خولی ناوه‌ندی به‌ملاوه‌ رووی کرده‌ کتێب خوێندنه‌وه‌. گۆڤار و رۆژنامه‌ی ده‌کڕی و ده‌یخوێنده‌وه‌. سه‌رنجی هه‌موانی بۆلای خۆی راکێشابوو. قسه‌کانی له‌باڵای ته‌مه‌نی به‌رزتر بوون. له‌ خولی پاش ناوه‌ندیدا ده‌ستی به‌ نووسین کرد نووسراوه‌کانی له‌ گۆڤارو رۆژنامه‌کاندا چاپ ده‌کرا. ده‌یهێنا بۆقوتابخانه‌ و بۆی ده‌خوێندینه‌وه که‌م یه‌ک له‌ منداڵه‌کان له‌ نووسینه‌کانی ده‌گه‌یشتن. ئێستاش هه‌ر بیری ئه‌و له‌ کۆمه‌ڵگای مه‌دا کڕیاری نیه‌. بڵێم هه‌ر نیه‌تی، هه‌یه‌تی به‌ڵام به‌ده‌گمه‌ن. مه‌گه‌رکه‌سانێک وه‌ک خۆی.. من نووسینه‌کانیم خۆش ده‌وێ. پێم نه‌ڵێن شێت! من شێت نیم .. ئه‌وانه‌ی نووسینه‌کانی ئه‌ویان خۆش ده‌وێ.. ئه‌وانیش شێت نین. ماوه‌یه‌که‌ واهه‌ست ده‌که‌م هۆگری نووسینه‌کانی روو له‌ زیاد بوونن.. ئه‌گه‌ر هه‌ر وابڕوا هه‌موو شار نێوبانگی شێتی ده‌رده‌که‌ن.. ئه‌وجار شاره‌کانی تریش ئه‌و په‌تایه‌ ده‌گرن. تۆ بڵێی هه‌رئێستاش خه‌ڵکی شاره‌کانی دیکه‌ موفته‌لا نه‌بووبن!؟ کێ ده‌زانێ بووبێتیشن زۆر سه‌یر نیه‌.. دوێنێ له‌ خیابان دیتم؛ ئه‌ملاولام ماچ کرد..قاقای کێشا.. و گوتی: به‌م دنیایه‌ پێناکه‌نی؟ پێکه‌نینم به‌ پێکه‌نینه‌که‌ی هات. دووپاتیکرده‌وه‌ و گوتی ده‌ڵێم به‌م دنیایه‌ پێناکه‌نی؟ به‌ده‌م پێکه‌نینه‌وه‌ گوتم ‌هه‌م پێده‌که‌نم و هه‌م پێی ده‌گریم. ده‌ستی کرده‌ ملم، ماچی کردم و گوتی هه‌روه‌ک خۆم وای، جارجار قاقای پێکه‌نینم رۆژه‌رێیه‌ک ده‌ڕوا و جارجاره‌ش کوڵی گریانم هه‌ڵده‌ستێ و حه‌زده‌که‌م له‌ سووچێک دانیشم و تێر تێر بگریم..


له‌ دڵی خۆمدا گوتم بۆیه‌ پێمانده‌ڵین شیت.. دیسان ماچی کردم به‌ده‌م قاقای پیکه‌نینه‌وه‌ رۆیشت.. له‌ دووره‌وه‌ ده‌ستێکی بۆ هه‌ڵێنام..


دوو حه‌وتوو له‌وه‌پێش له‌ پێشانگای کتێب دیتم؛ چووبووه‌ ناو کتێبێکه‌وه‌.. لێی نزیک بوومه‌وه‌ و به‌ سه‌برێک له‌ شانیم دا.. هێند له‌ نێو کتێبه‌که‌دا نوقم ببوو هه‌ستی پێنه‌کردم.. ده‌ستم له‌ سه‌ر شانی دانا.. لای کرده‌وه‌ و به‌ پێکه‌نینه‌وه‌ رسته‌یه‌کی کتێبه‌که‌ی پیشاندام؛" ئه‌وانه‌ی به‌ناوی .... وتراون هه‌مووی درۆن" قاقا پێکه‌نی و گوتی چۆنه‌؟ گوتم جوانه‌! چاوێکی له‌ نرخی کتێبه‌که‌ کرد و دایناوه‌ و هه‌ناسه‌یه‌کی هه‌ڵکێشا.. به‌ چه‌ند کتێبی دیکه‌شدا روانی و داینایه‌وه‌.. له‌ پێشانگا هاتینه‌ ده‌رێ.. باران به‌ هه‌ڕڕه‌مه‌ ده‌باری.. ماڵاویی لێکردم.. سواری تاکسی بوو .. رۆیشت.


پار بۆ شه‌وه‌ شێعرێک له‌ هۆڵی گشتی شار خڕ ببووینه‌وه‌.. ئه‌ویش شێعری پێ بوو بیخوێنێته‌وه‌. خوێندنه‌وه‌ی شێعر ده‌ستی پێکرد.. یه‌ک یه‌ک ئه‌وانه‌ی شێعریان ئاماده‌ کردبوو بانگ کران و شێعره‌کانیان خوێنده‌وه‌.. هه‌ر جاره‌ی که‌ که‌سێک بانگ ده‌کرا هه‌موو بۆ لای ئه‌ویان ده‌ڕوانی.. کات خلاس بوو. بانگیان نه‌کرد. به‌رپرسه‌که‌ی بانگ کرد و گوتی: من شێعره‌که‌م بخوێندباوه‌ کابه‌ که‌ج نه‌ده‌بوو! هه‌موو پێکه‌نین.


ئه‌وڕۆش دیتم، ئه‌ملاولام ماچ کرد.. کتێبێکی له‌ بن هه‌نگڵدابوو، گوتی دیوانه‌که‌مه‌! گوتم ئه‌دی بۆ پێت ده‌ڵێن شاعیری بێ دیوان؟ گوتی شێته‌.. شێت دیوانیشی هه‌بێ هه‌ر پێی ده‌ڵێن بێ دیوان! دیوانه‌که‌م لێوه‌رگرت و له‌ لاپه‌ڕه‌کانیم روانی، سپی سپی وه‌ک به‌فری کوێستان.. گوتم خۆ! گوتی وس س با که‌س نه‌زانێ.. لێمی ده‌که‌نه‌ تاوان با دیوانه‌که‌م که‌س نه‌یبینێ.. با هه‌ر پێم بێژن "شاعیری بێ دیوان" .. پێکه‌نیم.. له‌ پڕ دیوانه‌که‌ی لێ سه‌ندمه‌ و ماڵاوایی کرد و رۆیشت. له‌ دووره‌وه‌ ده‌ستێکی بۆ هه‌ڵێنام.. کوڵی گریانم هه‌ستا.. له‌ به‌رخۆمه‌وه‌ گوتم ماڵی ئه‌وه‌ی شێتی کردین...



----------


حه‌وتوو نامه‌ی سیروان- ژماره‌ 444 - 7ی گه‌لاوێژی 1386